сасық — жын. этногр. Зияны тиетін, ауруға ұшырататын жын. Бақсы: – Әлмерек батырдың қамшысын алып келіңдер. Мына баланы с а с ы қ ж ы н иектеп, буып алыпты, деді (Қ.Тоғысбаев, Бабадан., 35). – Тиіспеңдер, деді қариялар, мына кісі үлкен бақсы. Мұсабектің… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сасы — (САСЫЛЫК) – с. 1. Бик тәмсез, начар, авырсы (ис тур.) 2. Сасы исе чыгып тора торган; сасыган 3. и. Сасы ис … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
сасық күзен — зоол. Күзеннің жүні сарғылт, қылшығы қызыл қоңыр, денесінен сасық иіс шығып тұратын түрі, дала күзені … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасықжуа — бот. Жуаның жеуге жарамайтын иісі сасық түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасық қоңыз — зоол. Дене тұрқы 17 23 мм, қара түсті қоңыз … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасықшөп — зат. бот. Кішірек қызғылт гүлі бар, шөп тектес көпжылдық жабайы өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасық — (Орал, Чап.; Сем., Абай) қандала. Атын атаса, көбейіп кете ме қандаланы с ас ы қ дейміз (Орал, Чап.). Үйімізде с а с ы қ өте көп (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сасығыт — зат. көне. Ұрланған заттан түскен пайда. Ұры ұсталса, ұстаған адам оның жейде дамбалынан басқасының бәрін тартып алады. Ұрланған заттан түскен пайда с а с ы ғ ы т деп аталынады (ҚазССР ҒА Хабарлары, 1975, №1, 36) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сасық көкек — зоол. Төбесінде айдары бар, тұмсығы ұзын, сары шұбар жыл құсы, бәбісек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасық меңдуана — бот. Меңдуананың бас айналдыратын өткір иісті түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасыққурай — зат. бот. Далалы жерлерде өсетін биіктігі 50 150 см, гүлі ақ, шатырша, жағымсыз иісі бар қурай … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
